Arkusz  kalkulacyjny – program służący do dokonywania obliczeń i prezentacji liczb (danych) i wyników obliczeńw postaci tabel i wykresów.

Za pomocą arkuszy kalkulacyjnych możemy także przechowywć, porządkować, wyszukiwać lnformacje tekstowe – arkusz kalkulacyjny może być używany jako baza danych.
To, co widzimy w oknie uruchomionego programu – arkusza kalkulacyjnego, to obszar roboczy. Składa się on z pojedynczych kratek – komórek, ułożonych w wiersze i kolumny. Każda kolumna oznaczona jest literą, każdy wiersz – cyfrą.

Każda komórka ma adres, złożony z litery kolumny i numeru wiersza (nigdy odwrotnie!).

Adresów używamy tworząc formuły – wzory, według których arkusz liczy.

W komórkach arkusza mogą znaleźć się liczby, teksty i wzory według których arkusz liczy – czyli formuły.

Formuła – wzór,  za  pomocą  którego  arkusz  liczy,  przygotowany  przez  użytkownika programu.

Gotowe formuły arkusza nazywamy funkcjami.
Formuła arkusza zaczyna się zawsze od znaku równości (=),
po nim następują adresy komórek i operatory arytmetyczne (+ dodawanie, - odejmowanie, * mnożenie, /dzielenie).

Przykładowe formuły:

= a5 * c5,                 =b3+c3+d3,                 =(a3+b3+c3)/3,                 =(d5+d34) * e38

Funkcja – wzór,  według  którego  arkusz  liczy,  przygotowany  przez  twórców  arkusza. Użytkownik musi jedynie wskazać liczby do obliczeń (np. zaznaczając je myszą lub wpisując adres grupy komórek).

Komórka – pojedyncza „kratka” arkusza. Każda komórka może zawierać liczbę, tekst lub wzór (formułę lub funkcję)

Adres komórki – litera kolumny i cyfra wiersza w którym leży komórka.

Komórka bieżąca – ta, na którą wskazuje kursor zaznaczania.Kursor  zaznaczania–pogrubienie, „ramka” którą można przesuwać po całym arkuszu za pomocą kliknięć myszą lub strzałkami kursora.

Arkusz kalkulacyjny na rysunku poniżej liczy pola prostokątów.

• „bok a” i „bok b” to opisy (teksty),
• 2, 4, 5 i 3 to liczby (dane),
• = B5 * C5 to formuła – wzór za pomocą którego arkusz liczy.