L o g o p e d i a - nauka zajmująca się kształtowaniem prawidłowej mowy, zapobieganiem powstawaniu wad wymowy, likwidowaniem błędów i korekcją wad a także nauczaniem mowy w przypadku jej braku lub utraty.
Mowa jest często czynnikiem decydującym o kontaktach międzyludzkich, sukcesach zawodowych itp. Jest ona bardzo delikatnyminstrumentem i nawet niewielkie dysfunkcje odbijają się na niej niekorzystnie.
Poważniejsze zagrożenie może stanowić:
- nieprawidłowa ciąża
- trudny lub nieprawidłowy poród
- niższe oceny w skali APGAR
- brak podstawowych odruchów fizjologicznych(ssania, płaczu itp.)
Z badań psychologów, pedagogów i logopedów wynika że występuje korelacja między rozwojem ruchowym i mową. Jeżeli dziecko ma opóźniony rozwój ruchowy to najczęściej występują zagrożenia w rozwoju mowy.
Wśród zaburzeń mowy najczęściej spotykamy się z dyslalią.
Dzieci z zaburzeniami mowy funkcjonują w szkole zazwyczaj poniżej swoich możliwości. Świadome zaburzenia, cały swój wysiłek kierują na przebrniecie przez wypowiedź, upraszczając jej treść i nie wyrażając w pełni swych myśli.
Błędy popełnione w pisaniu kwalifikują ich pracę do najniższych ocen.
Wykpiwane i ośmieszane przejawiają z czasem niechęć do rówieśników i szkoły. Nie udzielają się społecznie, rzadko są akceptowane w zespołach rówieśniczych. Przykre doświadczenia wytwarzają poczucie mniejszej wartości, skłaniają raczej do unikania mówienia, wywołują lęk przed wypowiadaniem się.
Współczesny nauczyciel musi mieć świadomość, że jednym z najważniejszych celów edukacyjnych jest zapewnienie dzieciom optymalnych warunków rozwojowych. Wśród nich znajduje się umiejętność komunikatywnego posługiwania się językiem ojczystym w mowie i piśmie. To w przedszkolu i szkole dzieci mają doskonalić poprawność artykulacyjną, wyrazistość mówienia, wzbogacać słownik.